Fairbanks, 17 juli 2015, 4.30 uur
In de jaren 70 is er een oliepijpleiding aangelegd tussen Prudhoe Bay in het noorden en Valdez in het zuiden van Alaska. Men had uiteraard wegen nodig voor de aanvoer van bouwmaterialen en omdat er ten noorden van Fairbanks geen wegen waren is daar de Dalton Highway aangelegd. Een 666 km lange weg die even ten noorden van Fairbanks begint.
Wildwood General Store
De eerste stop was bij de Wildwood General Store van een echtpaar dat de hele zaak hier zelf heeft opgebouwd. Ze hebben daarnaast 23 kinderen opgevoed waarvan er 18 waren geadopteerd. Mooi verhaal, maar verder typisch Alaska met een grote rommelige Gift Shop en buiten staan een paar oude auto's en een oude schoolbus weg te roesten. Het was er vergeven van de muggen.
Het bord van de Arctic Circle was een tikje voorbarig. Het was nog uren rijden naar die plek.
Het begin van de Dalton Highway
Het eerste stuk heet de weg nog Elliott Highway, pas net voorbij Livengood begint de Dalton Highway. Vanwege de matige staat waarin deze weg verkeerd mag je met de meeste huurauto's niet de weg op. Er zijn slechts een paar bedrijven die dit toestaan. Het bedrijf waar wij deze excursie hadden geregeld was er daar één van. De gids zei dat die auto's vaak flink beschadigd terugkwamen. Wij zouden deze dag tot Coldfoot rijden, ongeveer 283 km.
Het begin van de Dalton Highway betekende ook meteen het einde van het asfalt.
Tijdens de excursie reisde er ook een groep oudere Amerikanen mee. We ontkwamen er niet aan om samen op de foto te gaan. Van bijna alle foto's van deze trip hebben we ook een versie waarbij we zelf bij de borden staan.
Hess Creek Overview
Hess Creek is een zijriviertje van de Yukon River. Hess Creek Overview is een mooi uitkijkpunt, maar het riviertje hebben we niet gezien.
De oliepijpleiding
Via de Trans-Alaska-pijpleiding wordt olie van de Prudhoe Bay olievelden in het uiterste noorden van Alaska naar Valdez in het zuiden getransporteerd. Bij de bouw waren er allerlei extreme uitdagingen om te overwinnen. Zoals het extreme klimaat en het risico van zeer zware aardbevingen vooral in het zuiden van Alaska. Hierboven eerst een ansichtkaartje, verder een paar foto's van een uitkijkpunt waar we ook wat uitleg over de oliepijplijn kregen.
In de gebieden rond de oliepijpleiding zijn in de loop der jaren veel bosbranden geweest. Er staan dan ook veel dode bomen langs de weg. Aan het groene struikgewas zie je dat de natuur zich aan het herstellen is.
Yukon River
De Yukon River is met 3185 km lengte een van de langste rivieren van Noord-Amerika. Hij stroomt van de Rocky Mountains in Canada via Alaska naar de Beringzee. Er wonen maar weinig mensen in het stroomgebied van deze grote rivier. Wij kwamen rond 10.30 uur in de ochtend al aan bij de rivier. Er werd vrij lang gestopt voor een lunch. We zijn maar een beetje gaan rondlopen in de omgeving.
Bij de Yukon River was ook een Gift Shop en dat was bepaald niet zo'n gelikte winkel zoals je die in de Verenigde Staten meestal aantreft op plaatsen waar toeristen komen. Het was een nogal gammel hutje waarin een vreemde man kunstwerken verkocht die hij zelf had gemaakt van dierenhuiden, klauwen en tanden. Een blik op het geheel ontlokte bij een Golden Girl die achter ons zat de verzuchting I'll pass.
Yukon River Bridge
Deze brug wordt ook wel de E. L. Patton brug genoemd naar de eerste directeur van de Aleyska Pipeline Service Company, het bedrijf dat verantwoordelijk is voor de aanleg en het beheer van de oliepijplijn. De brug is niet alleen bedoeld voor het verkeer dat de rivier wil oversteken, ook de oliepijplijn wordt via de brug naar de overkant geleid.
De besjes zijn van de berendruif. Er worden allerlei geneeskrachtige eigenschappen aan de plant toegerekend, maar die zijn in de meeste gevallen niet wetenschappelijk bewezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten