Witkruingors
Nadat we de bewoonde wereld weer een beetje achter ons hadden gelaten hebben we een korte tussenstop ingelast op een plek waar geen mooi uitzicht was, maar er zaten wel een heleboel witkruingorzen. Deze vogeltjes leven van insecten en zaden en je herkent ze aan de zwart-witte strepen op hun hoofdje.
Uit het feit dat we deze vogels hier aantroffen kun je afleiden dat we wat verder van de kust af zaten. Ze komen vooral in het binnenland voor.
Petersville Road
De Petersville road buigt in de buurt van Talkeetna af van de George Parks Highway in westelijke richting. Het is een doodlopende weg, dus vroeg of laat moet je terug. Bij mooi weer heb je vanaf deze weg op een paar punten uitzicht op Mount McKinley (6168 m), de hoogste berg van Noord-Amerika. Kort na onze reis is de naam van de berg officieel gewijzigd in Denali.
Hoewel het weer deze dag niet leek mee te werken hebben we toch de gok genomen en zijn we een stuk deze weg opgereden. Helaas zonder succes.
Bij een klein meertje waar een groepje eenden in zwom zijn we omgekeerd. Ergens achter de wolken moet de berg liggen. Onze eerste poging om de berg te zien was dus mislukt. Gelukkig zouden latere pogingen succesvoller zijn.
We kregen deze dag de nodige zware buien te verwerken. Gelukkig was het steeds net even droog als we een tussenstop wilden inlassen. De George Parks Highway van Anchorage naar Denali National Park is een Scenic Byway. Een mooie route dus.
Leuk dat ze er op het bordje een fireweed bloem bijgetekend hebben. Omdat we vooral in de buurt van Denali NP op veel werkzaamheden stuitten kwamen we pas aan het eind van de middag aan bij onze cabin voor de komende twee nachten in het Gryzzly Bear Resort. Dat klinkt chiquer dan het was. Een tochtige hut op een modderig terrein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten