Alaska Wildlife Conservation Center

Goede Vrijdag Aardbeving 1964

Het zuiden van Alaska is op 27 maart 1964 getroffen door een van de zwaarste aardbevingen sinds het begin van de metingen. De aardbeving had een kracht van 9.2 op de schaal van Richter. Ruim 50 jaar later zijn de gevolgen nog steeds zichtbaar. Gebieden rond de Turnagain Arm bij Girdwood en Portage zijn bij die beving enkele meters gezakt en overspoeld door het zoute zeewater. Hierdoor hebben veel bomen in het gebied het loodje gelegd.

Alaska Wildlife Conservation Center

In het AWCC worden verweesde en gewonde dieren opgevangen. In de meeste gevallen gebeurt dat in ruime verblijven zodat de dieren zoveel mogelijk hun natuurlijke gedrag kunnen vertonen. Dieren die niet meer kunnen worden uitgezet blijven de rest van hun leven in het centrum. 

Een van de opgevangen dieren was deze vos. De meeste soorten die we in het Wildlife Center hebben gezien hebben we later ook in het wild gezien. Dat geldt niet voor de vos.

Je kon zelf kiezen of je met de auto het park inging of dat je de anderhalve mijl lange route te voet deed. Wij kozen uiteraard voor de tweede optie.

Kariboe

Meteen aan het begin van de route stonden een paar kariboes.
Ze doen ook veel aan educatie in het centrum, vandaar dat er een mevrouw met een rendier rondliep. Rendieren zijn de enige hertensoort waarbij zowel de mannetjes als de vrouwtjes geweien hebben. Aan het einde van de bronstijd, in november werpen de mannetjes hun geweien af. De vrouwtjes houden hun geweien gewoonlijk de hele winter. Maar dat betekent ook dat Rudolph the Red Nosed Reindeer een vrouwtje moet zijn.

Elandjes

Deze twee kleine elandjes zijn beide zonder hun moeder aangetroffen. Nadat ze officieel tot wees verklaard waren zijn ze overgebracht naar het AWCC. Ze schijnen het goed met elkaar te kunnen vinden.

Lynx

De twee lynxen van het AWCC zijn gevonden door een brandweerman bij een bosbrand in 2004 in centraal Alaska. Het waren nog zuigelingen en ze worden permanent opgevangen in het Wildlife Center. In de natuur leren de lynxen gedurende het eerste levensjaar van hun moeder hoe ze moeten jagen en overleven. Zonder deze lessen zouden deze dieren in het wild volkomen kansloos zijn.

Muskusos

Je zou misschien verwachten dat de muskusos verwant is aan grote runderen, maar dat is niet het geval. De muskusos moet in de familie van de geiten en schapen worden geplaatst. In het Wildlife Center zat een klein groepje van deze dieren die vooral in het hoge noorden van Alaska in het wild voorkomen.

Muildierhert

Het muildierhert komt in Alaska alleen in het uiterste zuiden en zuidoosten voor. Het Wildlife Center ligt aan het uiteinde van de Turnagain Arm, de waterweg tussen het schiereiland Kenai en het vasteland van Alaska.

Alaskan Wood Bison

Dit is het grote broertje van de bizons die in de rest van Amerika leven. Deze soort was vrijwel uitgeroeid, maar sinds april 2015 is er voor het eerst in meer dan een eeuw weer een groep in het wild levende dieren in Alaska. De uitgezette dieren waren afkomstig uit Canada en het Wildlife Center.

In het voorjaar zijn er twee jonge kalfjes geboren.

Amerikaanse zwarte beer

Dit is de kleinste van de in de Verenigde Staten levende berensoorten. Ze zijn niet altijd zwart, ze kunnen ook bruin of zelfs blond zijn. De hier opgevangen exemplaren zijn vrij donker van kleur. Ook deze beren heb een treurig verleden met zoekgeraakte moeders achter de rug.

Amerikaanse zeearend

Hoewel de Amerikaanse zeearend een beschermde diersoort is worden er elk jaar 2000 - 3000 neergeschoten. Ook Adonis, de Bald Eagle van het AWCC is daar een voorbeeld van. Hij is door een schotwond een vleugel kwijtgeraakt en kan niet meer vliegen. Hij zal de rest van zijn leven in het Wildlife Center doorbrengen.

Dennensijs en barmsijs

Zowel de dennensijs, herkenbaar aan de gele elementen in zijn verenkleed, als de barmsijs behoren tot de vinkachtigen. Bij de barmsijs heeft het vrouwtje alleen een rode vlek op het hoofdje, bij de mannetjes is ook een deel van de borst roodgekleurd. Beide soorten zouden we later in deze reis nog vaker tegenkomen. Doordat ze hier gevoerd werden waren ze relatief eenvoudig te fotograferen.